Poleć znajomemu

... umyka nam wciąż to najważniejsze pytanie: Kim jestem? "Często jesteśmy tak uwikłani w codzienne kłopoty życiowe, trudności materialne, nasze kaprysy i nerwy naszego serca, że to nasze najgłębsze ja jest ukryte gdzieś na dnie, jak niemowlę w żłobie". Przypominał nam, co jest istotne, podsuwając pod rozwagę owo pytanie: Kim jestem? A obok niego stawiał inne, równie istotne: Jaki jestem naprawdę? Komu się daję prowadzić? Czy staram się kochać człowieka, nawet jeśli widzę wszystkie jego grzechy? Czy pamiętam, ile razy ludzie mi pomogli? Czy uczę się wtedy, kiedy tracę? Czy umiem w upokorzeniu odnaleźć Boga? Co robię z danym mi czasem? Czy umiem nie tylko upadać, ale i powstawać?