Atlas metody owulacji Billingsa - Evelyn L. Billings

Wciąż są rozpowszechniane przestarzałe poglądy z przed 70-ciu lat o "kalendarzyku małżeńskim", który niegdyś był podstawą regulacji poczęć, a dziś ma już tylko znaczenie historyczne. Współcześnie stosuje się metody uznane i firmowane przez Światową Organizację Zdrowia /WHO/. Są to: metoda owulacji Billingsa i metoda podwójnego sprawdzenia - oparta na potwierdzonych danych naukowych, w której początek i koniec fazy płodności jest określany na podstawie co najmniej dwóch objawów. Do przesądów należy wyobrażenie, że skuteczność tych metod zależy od regularności cykli i od stanu zdrowia kobiety. Brak rzetelnej wiedzy o ludzkiej płodności i związane z tym fałszywe mity, wywołują u wielu osób niechęć, wynikająca z leku przed nieznanym. Dużo mówi się o trudnościach w prowadzeniu obserwacji. Najwięcej trudności zgłaszają ci, którzy jej nie rozpoczęli, ale mają żywą wyobraźnię o negatywnym nastawieniu. Niektórzy nie mogą pogodzić naturalności metod z nieuniknionym zdyscyplinowaniem zachowań. Nie ma wątpliwości, że wpisany w kobiecy cykl rytm płodności i niepłodności jest zjawiskiem naturalnym. Naturalne jest także zachowanie się człowieka sterującego pobudzeniami w sferze popędowej. Nie dla widzimisię, ale z tytułu odpowiedzialności za swą zdolność wzbudzania nowego życia. Rodzi się jednak pytanie o skuteczność tych metod? Według badań WHO poprawne stosowanie metody podwójnego sprawdzenia przewyższa skutecznością niezawodność wszelkich środków antykoncepcyjnych, w tym również niezawodność "pigułki" i spirali". Kobieta, która nauczyła się dobrze prowadzić proste obserwacje potrafi określać swój okres płodności z dokładnością nie ustępującą dokładności określanej przy pomocy badań laboratoryjnych.